Modern stüdyo flaşlarının olanakları, bazı profesyonellerin bile her zaman aşina olmadığı tekniklere izin verir. Bunları çeşitli fotoğraf durumlarında doğru bir şekilde kullanmak için stüdyo flaşlarının genişletilmiş işlevlerinin ayrıntılı olarak ele alınması tavsiye edilir. Fotoğrafçılar, yüksek hızlı senkronizasyona, gecikme işlevine veya hızlı hareketleri dondurmaya alıştıkları anda performans portföylerini ve yaratıcı olanaklarını önemli ölçüde genişletebilirler .
Aşağıdaki makalede, modern stüdyo flaşlarının beş ek işlevi hakkında daha ayrıntılı bilgi verilmektedir:
Zayıf ışıkta bile hızlı hareketleri keskin bir şekilde yakalayın ? Bu kolay bir iş değil, çünkü tüm fotoğrafçıların mükemmel anda çekim yapması ve pozlama süresinin mümkün olduğunca kısa olması gerekiyor.
Dijital fotoğrafçılığın ve dolayısıyla flaş teknolojisinin daha da gelişmesi sırasında, hızlı hareket eden motiflerin fotoğrafik olarak dondurulmasından kendi başına bir disiplin gelişti . Fotoğrafçılar, flaşla bir saniyenin çok küçük bir kısmını yakalayarak , normalde insan gözünden gizlenen sahnenin yepyeni bir perspektifini elde ederler.
Fotoğrafta temel kural, bir nesneyi veya kişiyi keskin odakta yakalamak için kullanılan odak uzunluğunun iki katının enstantane hızı olarak kullanılması gerektiğidir . 50 milimetrelik normal odak uzaklığı ile deklanşör hızı en az 1/100 saniyeye karşılık gelmelidir.
En son flaşlar , yalnızca 1/19.000 saniyelik kısa bir yanma süresi sağlar. Yukarıda bahsedilen genel kuralı kullanarak, fotoğraf kompozisyonuna yerleştirmeyi başarmak şartıyla , hemen hemen tüm hareketli nesnelerin dondurulabileceği sonucu çıkar . Su sıçramaları ve hatta tek tek düşen su damlaları böylece her zamankinden daha kolay bir şekilde fotoğraflanabilir.
Birçok fotoğrafçı, klipsli flaşla fotoğraf çekerken stroboskopik efektlere aşinadır. Gecikme işlevi sayesinde , bu efekti ilk kez elde etmek için birden fazla flaş kullanılabilir.
Bir flaş efektini taklit etmek için gecikme işlevini kullanmanın temelleri karanlık bir oda ve uzun bir pozlamadır. Nesnenin veya modelin etrafında konumlandırılan bireysel flaşların tetiklenme süresi fotoğrafçı tarafından saniyeye ayarlanır . Tek bir fotoğrafta, bir hareketin bireysel konumları birbirleriyle yaratıcı bir şekilde birleştirilebilir. Benzer şekilde, yaratıcı insanlar, aksi takdirde yalnızca klasik çift veya çoklu pozlamalarda tipik olan efektler elde etmek için kullanabilir .
Uzun bir süre, sözde maksimum senkronizasyon süresi, analog ve genç dijital fotoğrafçılıkta bir sorundu. Kameranın deklanşör bırakma süresi çok hızlıysa, görüntüde siyah çubuklar belirdi ve güçlü ortam ışığında flaşlar pek kullanılamadı.
Çoğu fotoğrafçı, High Speed ????Sync veya kısaca HSS terimiyle karşılaşmıştır . Bununla birlikte, arkasında dik bir öğrenme eğrisinden şüphelenildiğinden, konuyla daha ayrıntılı olarak sadece birkaçı ilgilenmektedir. Ancak durum böyle değil, çünkü bu terim , flaşın yanma süresini son derece kısa bir pozlama süresiyle senkronize etme yeteneğinden başka bir şey ifade etmiyor. Bu, fotoğrafçılara hızlı hareketleri dondurma fırsatı verir ve yoğun güneş ışığında bile ortam ışığını engelleyebilir.
Bir kamera deklanşörünün prensibi iki perdeye dayanmaktadır . İlk perde açılır açılmaz poz başlar, ikinci perde kapanır ve biter. Prensipte, flaşlar doğrudan ilk perdenin açılmasıyla tetiklenir. O anda resimde olan her şey kameranın sensöründe keskin bir şekilde yakalanır.
Kullanıcı kamerayı , ikinci perde kapanmadan kısa bir süre önce ve dolayısıyla pozlama süresinin sonunda tetiklenecek şekilde ayarlar. Hareket halindeki bir araba veya dörtnala koşan bir at gibi pozlama sırasında hareket halinde olan herhangi bir şey, yalnızca pozlamanın sonunda keskin bir şekilde yakalanır ; önceki anlar neredeyse ressamca uzatılmış görünür ve hareket izlenimi verir . Flaş ilk perde ile kullanıldığında bu etki mümkün olmaz.
Photoshop tarafından sunulanlar gibi, görüntülerdeki nesneleri kırpmak için sürekli gelişen otomatik işlevlere rağmen , hala çok fazla zaman ve sinir gerektiren zorluklar var. Süreci çok daha kolay ve hızlı hale getirmek için deneyimli ürün fotoğrafçıları kolay kapak yöntemini kullanır .
Stüdyo flaşlarının kolay kapak/maske deseni işlevi ile iki aydınlatma düzeni arasında seçim yapmak mümkündür . İlk kurulum, daha sonra maruz kalacak olan nesneye mükemmel aydınlatma sağlar . İkinci kurulumda ise sadece arka planı aydınlatan ve nesnenin sadece karanlık bir siluetini bırakan alternatif aydınlatma kurulumu kullanılıyor . Bu iki görüntü, uygun bir görüntü işleme programında katmanlar olarak üst üste bindirilirse , kırpma şaşırtıcı derecede kolaydır, artık maskelere gerek yoktur.
Günümüzün stüdyo flaşı , bir araçtan çok daha fazlasıdır. Fotoğrafçıların kendi görsel dillerini ve bireysel görünümlerini geliştirmek için kullandıkları yaratıcı bir araçtır . Doğru kullanıldığında stüdyo flaşı , genellikle insan gözünden gizlenen dünyalara ilişkin içgörüler sağlar.
